گاهی وقتها دورهای در زندگی پیش میآید که آدم ساکت میشود.
حال حوصله هیچکس و هیچ چیز را ندارد.
حرفی نمیزنی، نظری نمیدهی، بحث نمیکنی، بیشتر تماشاچی هستی.
همه تلاش خودت را میکنی تا کم کم توان از دست رفتهات را پس بگیری.
سرت را به کار خودت گرم نگه میداری و به اطراف توجهی نداری.