695

از وقتی که آیفونم را دزد برد مجبور شده‌ام تا سیم کارتم را بگذارم توی بلکبری زاقارتی که هیچ نشانه‌ای از "اسمارت فون" بودن ندارد. گوشی‌های دکمه‌ای از این لعنتی هوشمندتر هستند. تازه دارم می‌فهمم که چرا آیفون همیشه یک سر و گردن بالاتر است.

البته این تغییر اجباری یک سری خوبی هم دارد. مثلا اینکه آدم ساعت خوابش بیشتر می‌شود. دلیلش هم این است که شب‌ها به جای بازی کردن یا توییتر و فیسبوک و اینستاگرم و این چیزها، با خیال راحت می‌توانی بخوابی. دست بالا اینکه چند صفحه کتاب می‌خوانی یا یک قسمت سریال می‌بینی.

چند روز پیش رفته بودم که برای تحویل پروژه‌های پایان ترم ماژیک و از این جور چیزها بخرم، بعد هوس کردم برای خودم یک دفترچه یادداشت و یکی از این خودکارها بگیرم. آخر نوشتن روی کاغذ حس و حال خودش را دارد. حالا هر شب لیست کارهایی که باید فردا انجام بدهم را می‌نویسم و در طول روز کلی چیز جدید بهش اضافه می‌کنم و خیلی‌ها را خط می‌زنم. خلاصه اینکه به شدت توی فاز نوشتن هستم.

یکشنبه همین هفته تحویل پروژه دارم. توی اتوکد دارم هی خط و منحنی و دایره و می‌کشم، اما اگر به من بود با همین خودکارم شروع می‌کردم به رسم کردن.