جمعه، خرداد ۱۷، ۱۳۸۷

و باز هم می بینیم

امروز واسه اینکه در این erteHolly days یه ذره تفریحات کرده باشم حدود ساعت ۱۲ بود که تصمیم گرفتم بشینم و یه فیلم از عمو دیوید لینچ به اسم Mulholland Drive (جاده مالهالند) ببینم.

وقتی فیلم شروع شد فهمیدم همون زمان که تازه روی پرده بوده هم ۱ بار فیلم رو دیده م اما چون ۷-۶ سال پیش شعور سینمایی زیادی نداشتم حوصله نکرده بودم که تا آخرش رو ببینم، گرچه اگه هم دیده بودم زیاد فرقی نمیکرد.

حدود ۲ و نیم بود که فیلم تمام شد و من مات و مبهوت جلوی تلویزیون خشک شده بودم... روی dvd یدونه نقد و بررسی راجع به فیلم بود که در درک ماجرا خیلی کمک کرد. بعد از اینکه خوندمش یه سری هم به ویکی پدیا زدم و هرچی درباره ش نوشته بود رو خوندم و تازه یه چیزایی گرفتم که جریان از چه قراره... و اینگونه بود که ساعت ۴ بعد از ظهر به مدت ۲ ساعت و ۲۶ دقیقه ی دیگه یه بار دیگه نشستم و فیلم رو دیدم.
و هنوز هم فکر میکنم باز هم باید این فیلم رو از اول و با دقت بیشتری دید...

هیچ نظری موجود نیست: