یکشنبه، مهر ۰۱، ۱۳۸۶

N95

سلام
اول مهر هم اومد... بوی گند ماه مدرسه!
اما از امروز... اصلا جالب نبود. دیشب خونه مامان بزرگم موندم. تا ۱ و نیم داشتم از eurosport مسابقات قهرمانی SkateBoard می‌دیدم. واقعا دیدنی بود. کاشکی vhs داشتم و ضبط می‌کردم. خلاصه که واقعا حال کردم. باید می‌دیدی این Tony Hawk چطوری بازی می‌کنه.
هنوز ساعت ۸ نشده بود که با صدای زنگ این موبایل لعنتی از خواب پریدم. هوایی بود و می‌گفت که کلید رو جا گذاشته و الان پشت در ساختمان هستن. منم پا شدم و رفتم سر ساختمان. گیج خواب بودم.
اونجا یه کارگر داریم به اسم "ابوذر" که ۲۰ سال هم سن نداره ولی وقتی می‌بینیش فکر می‌کنی که حداقل ۲۷ و ۲۸ رو داره. می‌گه اهل یکی از روستاهای یاسوج و خیلی پسر خوبیه، واقعا زحمت می‌کشه.
حدود ۱ ماه بود که سیم کارت خریده بود اما هنوز گوشی نداشت. خودش می‌گفت می‌خواد N95 بخره و من هم فکر می‌کردم شوخی می‌کنه. تا اینکه امروز صبح وقتی رفتم سراغشون تا در رو باز کنم قبل از اینکه لباس هاشون رو عوض کنن و مشغول کار بشن دیدم که ابوذر خوشحال اومد پیشم و گفت: آقای مهندس موبایل خریدم... خیلی خوشحال بود.
منم خندیدم و گفتم نکنه واقعا N95 گرفتی؟ می‌خندید و با سر اشاره کرد آره.
خندیدم و داد زدم بیار ببینمش دیوونه... یه روز باید گوشیت رو به من قرض بدی تا باهاش پیش دوستام پز بدم.
ابوذر هم خوشحال رفت طرف وسایلش تا موبایل رو بیاره. گذاشته بودش توی یه جلد چرمی بزرگ. وقتی از توی جلد آوردمش بیرون داشتم شاخ در میاوردم... بهش گفتم اینو چند خریدی؟ گفت ۴۸۰ تومن.
گفتم از کی خریدی اینو؟ این که اصلا N95 نیست.. اصلا NOKIA نیست!!
گفت از یه آشنا خریده و به خیال خودش هم قیمت رو خوب باهاش حساب کرده!!
بهش انداخته بودن. گوشی مارکش nokla (نوکلا) بود و با وقاحت تمام از N95 کپی شده بود و تازه صفحه کلید دوم مدل واقعی رو هم نداشت. امان از دست این چین که به هیچی رحم نمی‌کنه... همه چیز کپی.
از حال ابوذر نگو که اگه کارد بهش می‌زدی خونش در نمی‌اومد.
خیلی دلم براش سوخت. بهش گفتم همین الان پاشو بریم به طرف پسش بدیم.
گفت دیگه نمی‌شه.
گفتم واسه چی؟ خوب الان یک راست میریم مغازه طرف.
گفت من از مغازه نخریدم. هیچ مدرکی هم ندارم.
چند نفر از دوستاش بهش گفته بودن که یه بابایی یه دونه N95 داره و قیمتش رو خیلی مناسب میده و خلاصه اینکه خرش کرده بودن. این هم مثل گاو رفته بود اون اسباب بازی رو گرفته بود و اومده خونه. به همین راحتی!
بهش گفتم آخه مرد حسابی تو با N95 چه غلطی می‌خواستی بکنی؟ اصلا تا حالا دیده بودی چیه؟ ۲ ماه پیش اگه بهت می‌گفتن نمیدونستی خوراکیه... پوشیدنیه... جونوره... آخه یه گوشی خفن به چه دردت می‌خورد؟ مثلا برات ملات درست میکرد؟ گونی سیمان برات جابجا می‌کنه؟ چای دم می‌کنه برات؟ می‌خواستی شافتت کنی؟ این دوستات هم دیدن سیم کارت خریدی زارتی برات نقشه کشیدن و ۵۰۰ هزار تومن پول بی زبون رو که با جون کندن در میاری رو کشیدن بالا، به همین راحتی.
واقعا حرصم گرفته بود. دلم می‌خواست خفه‌اش کنم... بخاطر حماقتش. بهش گفتم کسخل، آخه وقتی ۵۰۰ هزار تومن می‌خوای پول بدی گوشی بخری لااقل دست یکی رو بگیر ببر بگو می‌خوام همچین گهی بخورم. بعدش هم این همه مغازه رو ول کردی رفتی از اون عوضی گرفتی؟ بدبخت، می‌رفتی پشت ویترین یه مغازه میدیدی N95 رو که حداقل بدونی چه شکلیه. سوم، تو که آخر هر هفته وقتی بهت دست مزد میدم روی ۶۰ تا ورق تاریخ می‌زنی و امضا می‌کنی که مثلا اینقدر پول گرفتی حالا نباید از طرف یه برگه به عنوان فاکتور بگیری؟ (واقعا قاطی کرده بودم!!)
بعد بهش گفتم: ببین، هر طور که شده میری طرف رو پیداش می‌کنی و میگی که به پولت احتیاج داری. بگو منصرف شدم. اگر ۸۰ هزار تومن هم خواست کم کنه به درک، فقط بقیه پولت رو پس بگیر ازش. اون دیگه حرفی نزد. منم دیگه نتونستم چیزی بگم ولی واقعا ناراحت و عصبی شده بودم. آخه چطوری دلشون اومده تا پول این بنده خدا رو هاپولی کنن؟!
ظهر نزدیک ساعت ۲ اومدم خونه. بعد از نهار هوس Friends کردم. نشستم و ۲ قسمت اول season 4 رو دیدیم. تا ۴ و نیم یه چرتی زدم و بعدش رفتم یه دوش گرفتم. ساعت ۶ تا ۷ و نیم کلاس مثنوی داشتم. بعد از کلاس هم با یکی از دوستام شام رفتیم بیرون چلو کباب خوردیم. از اونجا تا خونه رو هم پیاده اومدم. نزدیکای خونه که رسیدم طبق معمول مهران و رفقا رو با ماشین در حال گشت زنی دیدم. نیم ساعتی هم با اونا بودم.دیگه ۱۱ خونه بودم. خسته ی خسته.

هیچ نظری موجود نیست: