جمعه، مرداد ۰۹، ۱۳۸۸

زیست با تغییر*

حکومت که گول و گم باشد، مردم آرامند
حکومت که تند و تیز باشد مردم ناراضی اند
افسوس که بدبختی زیر خوش بختی است و خوش بختی روی بدبختی، افسوس!
کی می داند که آخر این کجاست؟
هیچ چیز معلوم نیست

معمولی به هول انگیز تبدیل میشود
خوش بخت به بدبخت
و سرگردانی ما همچنان ادامه دارد

از این رو دانایان
بی آنکه ببُرند شکل میدهند
بدون اره کردن چارگوش می کنند
حقیقی ِ بدون اجبار
این ها نوری هستند که نمی درخشند

*دائوده جینگ II - ص ۵۸

هیچ نظری موجود نیست: