325 *

دیشب که از کلاس برگشتم خونه دیدم مامان اینا رفتن بیرون و نیستن. واسه خودم یه چیزایی از تو یخچال به عنوان شام پیدا کردم و اومدم نشستم پای تلویزیون. چهل پنجاه تایی بالا پایین کردم و چیز قابل دیدنی پیدا نکردم.
به خودم گفتم برم یه فیلم بیارم و ببینم.
از توی فیلم هایی که چند وقت پیش گرفته بودم و هنوز ندیده بودمشون Seven Pounds رو انداختم توی dvd player و لم دادم رو کاناپه.
دقیقا 2 ساعت بعد، و در آخرین سکانس های فیلم، وقتی که اشک های "اِمیلی" سرازیر بودن، در حالی که روی کاناپه زانوهام رو بغل کرده بودم اشک های منم راه افتادن. وقتی رفته بود روی تیتراژ دیگه رسما های-های گریه میکردم.
تنها فیلمی این شکلی اشکم رو در آورده بود Gladiator بود. هنوز هم وقتی میبینمش اشکم در میاد.
خلاصه اینکه کلی تخلیه ی روحی شدم.
توصیه میکنم Seven Pounds رو از دست ندین.

*: دعا کن به 325 م برسم!